شبی تنها و غمگین است، نه تسکینی، نه شلاقی

کسی با من نمی موید، نه از دوری، نه مشتاقی

غم از حدش گذر کرده و شادی مانده در زنجیر

کجایی، خواجه شیراز، کجا ماند آن می باقی

شده از دست کار ما، شکسته کشتی باده

ادرکاساً و ناولها، الا یا ایها الساقی

"مهدی مرسلی"