ترجمه

و من خودم را قربانی شعر کردم

و شعر قربانی من شد

و من خودم را قربانی آسمان کردم

و آسمان قربانی من شد

و من خودم را قربانی باد کردم

و باد قربانی مرا پذیرفت و آن را به آسمان بخشید

و من خودم را قربانی زنان کردم

و زنان قربانی من شدند

و من خودم را قربانی زخم کردم

و زخم قربانی من شد

و من خودم را قربانی امید کردم

و امید قربانی مرا پذیرفت

و آن را به زخم بخشید

و من خودم را قربانی شراب کردم

و شراب قربانی من شد

و من خودم را قربانی نور شمع کردم

و شمع روشناییش را به من داد

و من خودم را قربانی حافظه ام کردم

و حافظه ام قربانی مرا پذیرفت

و آن را به نور شمع داد

و من خودم را قربانی آهنگ کردم

و آهنگ قربانی من شد

و من خودم را قربانی درخت کردم

و درخت قربانی من شد

و من به خودم را قربانی تحول کردم

و تحول قربانی مرا پذیرفت

و آن را به درخت بخشید

و من خودم را قربانی سکوت کردم

و سکوت قربانی من شد

و من خودم را قربانی نور کردم

و نور قربانی من شد

و من خودم را قربانی شب کردم

و شب قربانی مرا پذیرفت

و آن را به ستاره گان بخشید

شعر :هاوارد آلتمن ترجمه آزاد: مهدی مرسلی

In Vino Veritas

by Howard Altmann

And I gave myself to the poem. 

And the poem gave to me. 

And I gave myself to the sky. 

And the sky gave to me.

And I gave myself to the wind. 

And the wind took what I gave 

and passed it to the sky. 

 

And I gave myself to women. 

And women gave to me. 

And I gave myself to the wound. 

And the wound gave to me. 

And I gave myself to hope. 

And hope took what I gave 

and passed it to the wound. 

 

And I gave myself to wine. 

And wine gave to me. 

And I gave myself to candlelight. 

And candlelight gave to me. 

And I gave myself to memory. 

And memory took what I gave 

and passed it to candlelight. 

 

And I gave myself to music. 

And music gave to me. 

And I gave myself to the tree. 

And the tree gave to me. 

And I gave myself to change. 

And change took what I gave 

and passed it to the tree. 

 

And I gave myself to silence. 

And silence gave to me. 

And I gave myself to light. 

And light gave to me. 

And I gave myself to night. 

And night took what I gave 

and passed it to the stars. 

 

 

Copyright © 2013 by Howard Altmann

گلدان کنار پنجره ماتت شد
مسحور نگاهت شد و بی تابت شد
افتاد به پای تو و پاپیچ تو شد
تا پیچش خار گرد گل عادت شد