چند شعر کوتاه

خاطرم خاطـر زیــبای تــــــو را مــی خـواهــــد               روز و شب حسرت شب های تو را می خواهد

بی تو روز و شب من خاطـره ای متروک است               که فقط خاطـــــــر تنـــــــــهای تـو را می خواهد

___________________________________________________________________________

چشم من آبــــــی دریــــــای تو را می خواهـد               روز و شب حسـرت وصلت به دعا مــی خواهد

بی تو سهم دل من دلـــــــهره و تنهایی است               که در آغـوش تمنــــــای تو جــــــا مــی خواهد

___________________________________________________________________________

بیتی از من شاعری نفرین شده              گر بریزد روی چشم مست تو

می شود دیوان عشقی ناب ناب             می زند پرپر به زیــر دست تو

تو را من دوست می دارم

تو را من دوست می دارم

تو را من مادرانه دوست می دارم

تو را من آن قدر دوست می دارم

که وقتی از تو دلگیرم

                             تو را آهسته در آغوش می گیرم

تو را من چون زنی در جستجوی بستر مردش

به سان کودکی در جستجوی سینه مادر

و یا چون سینه ای در جستجوی تیر پولادین . . .

تو را من . . .

                     دردمندانه،

                                   دوست می دارم!

تو می دانی تمام عمر من درد است

عزیزم من تو را

مانند مرگم دوست می دارم

تمام حرف هایم باز تکراری است

نمی دانم چه باید کرد

تو را من مکرر دوست می دارم!

زمستان 86

نوشته ای نا معلوم برای کسی که نمی دانم کیست!از تاریخی نا معلوم

نمی خواهم که شب ها در خیالت

ز من تصویری زیبایی بسازی

لبش را بوسه بارانش کنی و

                             به امید وصالش دل ببازی

نمی خواهم به شعری عاشقانه

دل دیوانه تنگم ربایی

ویا با یک نگاه سخت دلکش

مرا تا مرز جان کندن رسانی

نمی خواهم به یاد ابروانم

کمان ناوک اندازی بسازی

نمی خواهم که آن چشمان مستت

بریزد قطره اشکی در هوایم

ویا در خاطرت شبها که  مستم

بیفتت سایه تو پا به پایم

نمی خواهم تو باشی عاشق من

ومن در حسرت معشوقه گانم

نمی خواهم. نگو دیگر

نخواهم

"که دیداری به دیدارت رسانم "

نمی خواهم کنار بسترت شب

همیشه جای من خالی بماند

ویا از گرمی سوزان بوسه

به روی گونه ات خالی بماند

نمی خواهم که بودن در کنارم

شود رویای بیداری و خوابت

ستانم کامی و شرمنده گردم

بگویی حرفی و گویم جوابت

برایم گفتنش بسیار سخت است

بیا و چشم از این دیوانه بردار

یقین این سنگ ها در آستینش

نمی آید به کار کشتن یار .